von Benjamin Bächle
Sit Beginn vo Nacht und Dag
schnurrt jede Simpel immerzue,
wa er im Läbe it so mag
und git au no sin Sempf dezue!
Alles mue ma kommentiire,
überal si' Gosch’ drin ha,
gar nüt ka ma akzeptiire –
it so lang ma schnurre ka!
Schnurre duet ma über s' Schaffe,
wel dr Chef en Seckel isch,
dr im Läbe nie kann raffe,
dass meh Loh mue uf dr Disch!
Schnure duet ma über s' Geld -
vo sellem hät ma eh nie gnueg -
kann sich nüt leischte uf dr Welt,
suuft nur no Wasser us m Krueg!
Schnurre duet ma über s' Verweile,
denn ohne Geld kunnd ma it furt;
Mue sich d' Bruchbude no deile
mit Dante Marile und Onkel Kurt!
Schnurre duet ma über s' Wetter -
mol furzdroche mol seichnass -
ma hockt nur drin und wird all fetter,
hät nie Sunn' und wird ganz blass!
Sit Beginn vo Nacht und Dag
schnurrt jede Simpel immerzue,
wa er im Läbe it so mag
und git au no sin Sempf dezue!
Immer mue ma reklamiire,
joomere wie en alte Ma,
hinterfürig ufsummiire,
wa ma im Alter nimmi ka!
So isch halt s' Schicksal vo dr Welt:
S isch alles schlecht und sell isch guet -
so lang sich jeder a ei Sach hält
und wege jedem Schissdreck schnurre duet!